دولت در اقتصاد ایران همواره در حوزه‌هایی فراتر از محدوده کلاسیک خود فعالیت کرده است و به همین دلیل برای ارزیابی پیامدهای مترتب بر کارکرد آن، می‌بایست به‌نحو مناسبی همهٔ عملکرد دولت را پوشش داد. در این کتاب، سه مسیر متمایز برای تأثیر فعالیت‌های دولت بر رشد اقتصادی درنظر گرفته می‌شود. مسیر اول سازوکارهای بودجه‌ای را مورد توجه قرار می‌دهد و مسیر دوم بر تصدی‌های دولت در حوزهٔ بنگاه‌های اقتصادی متمرکز می‌شود. سومین مسیر، اموری از قبیل تعیین قیمت کالاها و خدمات در سطح خرد و اختلال‌های ایجادشده در سطح کلان را دربرمی‌گیرد. ارائهٔ شاخص‌های مناسب کمّی برای اندازه‌گیری میزان تصدی‌های دولت، اندازهٔ دولت با توجه به یارانه‌های پنهان موجود در اقتصاد و نیز شاخص‌های متعدد کمّی برای سنجش میزان اختلال‌های ایجادشده توسط دولت و ارزیابی اثرات هر یک بر رشد اقتصاد ایران از نوآوری‌های عمدهٔ مجموعهٔ حاضر است. در این کتاب نشان داده می‌شود که تمایل غالب دولت‌ها در ایران، همواره دخالت در بازارها، عرضهٔ کالاهای خصوصی و دوری از عرضهٔ کالای عمومی بوده است.