در عصر حاضر که با جهانی شدن مترادف است، گذار اقتصادی با عناوینی؛ مانند «جهان فراصنعتی»، «جامعه اطلاعاتی»، «اقتصاد نوآوری»، «اقتصاد دانش»، «اقتصاد شبکه‌ای»، «اقتصاد دیجیتالی»، «اقتصاد بی‌وزن»، «اقتصاد الکترونیکی» و سرانجام «اقتصاد مجازی» خوانده شده است، شرایط و ویژگی‌های مدیریت در کسب و کارهای کنونی سبب شده است که پارادایم توسعه نیز تغییر کند. تسهیل جریا‌ن‌های بین‌المللی مواد، سرمایه، نیروی کار ماهر، فناوری و آزادسازی بازارها سبب شده است که فرآیندمداری به‌عنوان یکی از عوامل کلیدی کسب و کارهای مدرن درآید. در اقتصاد و تجارت نوین که از ارکان آن، انقلاب فناوری ارتباطات و اطلاعات است، ساختارهای وظیفه‌ای کم‌رنگ شده و جابه‌جایی عوامل تولید، کالاها و خدمات و در یک کلام، تولید و تجارت، با هدف کسب رضایت حداکثری مشتریان و مخاطبین در یک بستر فرآیندی و زنجیره‌ای از اقدامات ارزش‌آفرین ساماندهی می‌گردد. لذا می‌توان گفت شرکت‌ها و سازمان‌های امروزی، باید برای کسب مزیت در اندیشه تغییر الگوهای مدیریتی کسب و کارهای خود باشند، شیوه مدیریت بر مجموعه‌ای از حوزه‌های وظیفه‌ای در شرایط کنونی دیگر پاسخگوی پیچیدگی‌های مدیریت و تجارت در بازارها نیست، لذا کسب و کارهای پیشرو باید به مدیریت بر فرآیندهایی اساسی خودکه بر تولید محصولات و ارایه خدماتشان به مشتریان تاثیر می‌گذارد، روی آورند.