هدف این استاندارد، تجویز نحوه حسابداری مالیات بر درآمد چگونگی به حساب گرفتن آثار مالیاتی جاری و آتی و نحوه ارائه آن در صورت های مالی است. فرایند حسابداری استاندارد شماره ۳۵ بدین شکل است که در طی دوره مالی کلیه اندازه گیریها و ثبتها باید بر مبنای اصول پذیرفته شده حسابداری انجام شود. سپس در پایان در پایان دوره مالی (الف) نرخ موثر مالیاتی تعیین میگردد، (ب) سود مشمول مالیات بر اساس قوانین مالیاتی تعیین میگردد، (ج) هزینه مالیات و مالیات پرداختنی که بر اساس سود مشمول مالیات و نرخ موثر مالیاتی محاسبه شده ثبت میگردد (د)، تفاوتهای مالیاتی تعیین میشود (ه) و در نهایت هزینه مالیات محاسبه و ثبت شده مطابق با بند ج فوق بر اساس تفاوتهای محاسبه شده در بند د تعدیل میگردند.

بنابر این مالیات پرداختی برای هر دوره مالی طبق قوانین و مقررات مالیاتی بر اساس معاملات و رویدادهای مالی شناسایی و به حساب گرفته می شود. آثار مالیاتی معاملات و سایر رویدادهای مالی در حسابداری بر اساس سود حسابداری مشمول مالیات بر درآمد شناسایی شده به عنوان هزینه مالیات بر درآمد جاری و انتقالی به طور جداگانه در صورتهای مالی شناسایی میشود، آثار مالیاتی معاملات و سایر رویدادهای شناسایی شده در صورت سود و زیان جامع و یا به طور مستقیم در حقوق مالکانه به ترتیب در صورت سود و زیان جامع و یا به طور مستقیم در حقوق مالکانه شناسایی میشود و همچنین در ترکیبهای تجاری شناسایی مالیات انتقالی و بدهیهای مالیات انتقالی، مبلغ سرقفلی ناشی از آن ترکیب تجاری یا آثار مبلغ سود شناسایی شده در خرید زیر قیمت، شناخت داراییهای مالیاتی انتقالی ناشی از زبانهای مالیاتی استفاده نشده یا اعتبار مالیاتی استفاده نشده، ارائه مالیات بر درآمد در صورت های مالی و افشای اطلاعات مربوط به مالیات بر درآمد، مالیاتهای تکلیفی که توسط واحد تجاری فرعی، واحد تجاری وابسته و یا مشارکت خاص در صورت تخصیص سود قابل پرداخت به واحد گزارشگر و آثار مشوقهای مالیاتی که در قوانین و مقررات مالیاتی پیش بینی شده است، مورد شناسایی و افشا قرار می گیرند.