پیتر دراکر بیان می کند که ما در حال ورود به یک جامعه دانش محور هستیم که در آن منابع اقتصادی اصلی، دیگر سرمایه بیشتر، منابع طبیعی و نیروی کار بیشتر و غیره نیست بلکه منبع اقتصادی اصلی، دانش خواهد بود. قرن ۲۱، قرن اقتصاد دانشی است. قبل از اقتصاد دانش محور، اقتصاد صنعتی حاکم بود. در این اقتصاد عوامل تولید ثروت، یک سری دارایی های فیزیکی و مشهود، مانند زمین، نیروی کار، پول، ماشین آلات و غیره بود و از ترکیب این عوامل اقتصادی، ثروت تولید می شد؛ اما در اقتصاد دانش محور، نقش دانش و دارایی های نامشهود دیگر، به عنوان عوامل تولید ثروت، در مقایسه با سایر دارایی های مشهود و فیزیکی، ارجحیت بیشتری پیدا می کند.

در عصر مدرن امروزی با توسعه فناوری اطلاعات، تجارت الکترونیکی و ظهور و فراگیری استفاده از اینترنت، عصر اقتصاد دانش محور شکل گرفت. با شکل گیری اقتصاد دانش محور، عوامل حائز اهمیت برای موفقیت شرکت ها به توانایی و اثر بخشی آن ها در ایجاد، توسعه و به کارگیری دانش تغییر یافت. روش ایجاد ارزش شرکت از عوامل سنتی مربوط به تولیدات فیزیکی به دانش نامشهود منتقل شد. در چنین شرایطی ممکن است بخش بزرگی از ارزش شرکت منعکس کننده دارایی های نامشهود باشد. از این رو جهت ارزیابی ارزش شرکت، نه تنها باید دارایی های مشهود را در نظر گرفت بلکه توانایی و قدرت ایجاد ارزش توسط دارایی های نامشهود را نیز باید مدنظر قرار داد.

در این اقتصاد، دارایی های فکری و به خصوص سرمایه های انسانی جزو مهم ترین دارایی های سازمانی محسوب می شوند و موفقیت بالقوه سازمان ها ریشه در قابلیت های فکری آن ها دارد تا اینکه در دارایی های مشهود آن ها داشته باشد. با رشد اقتصاد دانش محور یا اقتصاد مبتنی بر دانش به طور قابل ملاحظه مشاهده می شود که دارایی های نامشهود شرکت ها در مقایسه با سایر دارایی های مشهود، عامل مهمی در حفظ و تحقق مزیت رقابتی پایدار آن ها است.

اگرچه در برخی از مقالات و کتاب های تألیفی و ترجمه شده در کشورمان مباحثی در رابطه با دارایی های نامشهود ارائه شده است اما تقریباً در هیچ کدام از این موارد به دارایی نامشهود به عنوان پدیده ای تعیین کننده در سرنوشت یک کسب و کار، به صورت گسترده، عمیق و منسجم پرداخته نشده است. از طرف دیگر، با توجه به اینکه دارایی نامشهود مولفه ای بین رشته ای است، در این کتاب سعی بر آن شده است تا به دارایی نامشهود از دیدگاه مدیریت استراتژیک و حسابداری نگریسته شود. بر این اساس در فصول ابتدایی کتاب، دارایی نامشهود از دیدگاه مدیریت استراتژیک مورد بررسی قرار خواهد گرفت و در فصول انتهایی رویکرد مالی و حسابداری نیز به دارایی نامشهود خواهیم داشت.