معرفی کتاب:
در بخش اول نخست به دوگانگی های کاذبی که در ادبیات اتریشی وجود دارد می پردازیم: دوگانه دولت کوچک/ دولت بزرگ، دوگانه دولت/ بازار و دوگانه نظم خودجوش/ نظم مصنوع. در این فصل با موشکافی برخی مواضع فردریش فون هایک و با اتکا به آراء جان مینارد کینز، کارل پولانی و میشل فوکو خواهیم دید که چرا روند تاریخ، برخی از نظریات اتریشی را تایید نمی کند. نه حد مداخله دولت در اقتصاد یک موضوع کمی و از پیش تعیین شده است، و نه در هر امری انتخاب محدود به دولت یا بازار است؛ این مسئله از آنجایی اهمیت دو چندان پیدا می کند که وقتی بازار در برابر سنت ها قرار می گیرد مشکلات موجود در میان حامیان بازار خودانگیخته دوچندان می شود. همچنین، اتکا به اینکه تنها نظم های خودجوش صلاحیت مانایی دارند، نوعی ساده انگاری درباره رابطه نظم مصنوع و نهاد قدرت به وجود می آورد. در این زمینه مسئله انحصار را به عنوان یکی از خروجی های بازار مورد بررسی قرار می دهیم و به نقد مواضع میزس و روتبارد در این خصوص خواهیم پرداخت. به همین دلایل، ضمن اینکه در برخی موارد ایده اتریشی ها - علی الخصوص هایک- صحیح به نظر می رسد، باید تفکیک های دوگانه مذکور را کنار گذاشت. برای تکمیل مبحث دوگانه کاذب نظم خودجوش و نظم مصنوع، نگاهی به ماهیت پول خواهیم داشت. در شرایطی که مدعای اتریشی ها این است که پول کاملاً در فضای بازار شکل گرفته، خواهیم دید که این فرض یک فرض بسیار ساده انگارانه است و پاسخگوی تئوری حاکمیتی پول نیست. همچنین تفاوت ها و تشابهاتی که بین نگرش اتریشی و نگرش دگراندیش پولی وجود دارد - مانند درون زایی و خنثی بودن پول- مورد بررسی قرار می گیرد.

در بخش دوم، به نظریه سرمایه (نه مفهوم سرمایه داری) وارد می شویم و با بررسی پیشینه نظریه سرمایه، از ابتدا تا مارکس، مارکس، و از آغاز شکل گیری نظریه سرمایه اتریشی تا هایک، و هایک؛ اهمیت این بحث را، خصوصاً در ایجاد رکودهای بزرگی که گریبان اقتصاد را می گیرند، بررسی می کنیم. نکته ای که در این فصل وجود دارد این است که نظریه بوم باورک و نقد آن توسط بوخارین نیز ذکر شده و همین سبک در بررسی آراء مارکس و نقد شومپیتر به آن رعایت شده است. در اینجا موضوع جدیدی همانند استثمار کارگران مطرح خواهیم کرد. در انتهای این فصل یکی از کم بازدیدترین جنبه های مکتب اتریش را تحت عنوان بررسی نموداری اقتصاد کلان اتریشی واکاوی خواهیم کرد تا توضیحی بر آنچه پیش تر از نظریه سرمایه اتریشی گفته شد باشد.
پس از بررسی نظریه سرمایه اتریشی، رویکرد انتقادی خود را در خصوص عوامل غیر پولی بروز ادوار تجاری مطرح کرده و در دو دسته ی عوامل درون زا و تفکیک خلق پول درون زا و برون زا ذکر خواهیم کرد. با این توضیح خواهیم دید که مقصود از استثمار در چارچوب اتریشی دقیقاً چه چیزی ((می تواند)) باشد.