این اثر ضمن بیان چیستی ارتباط و چگونگی فراگرد تراکنشی آن به تبیین دقیق جایگاه هریک از مفاهیم بنیادین ارتباطات انسانی همچون پیام و معنی می‌پردازد، و جمع‌بندی منسجمی از واژه‌های کلیدی آن ارائه می‌دهد که از این طریق خواننده را به درکی منطقی و نظام‌مند از این رشته دانش هدایت می‌کند. کتاب با تقسیم‌بندی انواع ارتباطات انسانی از دو منظر «زبان» و «ارتباط‌گران» به بیان ویژگی‌ها و مسائل ارتباط کلامی و غیرکلامی، ارتباط با خود، ارتباط میان‌فردی، گروهی و عمومی پرداخته، به شکلی کاملاً کاربردی، شیوه‌های ارتقای مهارت‌ها و کارایی‌های ارتباطی را در هریک از آنها توضیح می‌دهد. همچنین در جای‌جای اثر، خلاصه دیدگاه حکمای قرون گذشته ایران درباره عناصر فراگرد ارتباط و تعامل میان عناصر مذکور بیان و اشاراتی نیز به میراث بومی دانش ارتباطات در ایران شده است. نویسنده در انتها نسخه جدیدی از مدل بومی و نوآورانه «منبع معنی» را ارائه می‌کند.

فهرست:
فصل اول: ارتباط چیست؟
فصل دوم: رابطه، ارتباط و ادراک
فصل سوم: ارتباط کلامی (زبان)
فصل چهارم: ارتباط غیرکلامی
فصل پنجم: گوش دادن
فصل ششم: روابط اجتماعی
فصل هفتم: ارتباط میان‌فردی
فصل هشتم: ارتباط گروهی
فصل نهم: ارتباط عمومی
فصل دهم: مدل‌های ارتباط: منبع معنی