باشگاه‌های ورزشی نظیر بسکتبال سورابایا Fever، بازیکنان خود را به‌عنوان دارایی‌های سازمانی تلقی می‌کنند، زیرا این افراد منافع اقتصادی و خدمات بلندمدتی ارائه می‌دهند. ارزش‌گذاری این دارایی‌ها بر اساس هزینه‌های تحصیل، رشد، قراردادها، و آموزش انجام می‌شود. استهلاک آن‌ها نیز با تقسیم مجموع هزینه‌ها بر عمر مفید محاسبه می‌گردد.
هرچند ورزشکاران به‌عنوان دارایی‌های نامشهود در دسته‌بندی دارایی‌ها ثبت می‌شوند و منافع اقتصادی آن‌ها اثبات‌شده است، اما استانداردهای رسمی برای این نوع دارایی‌ها در بسیاری از کشورها از جمله اندونزی وجود ندارد. همچنین، ثبت این دارایی‌ها شامل ارزش خالص و سود و زیان ناشی از فروش یا اتمام قراردادها می‌باشد.
این تحقیق بر اساس تحلیل کیفی و داده‌های اولیه و ثانویه صورت گرفته و به بررسی شیوه حسابداری و مدیریت منابع انسانی در صنعت ورزش، به‌ویژه در باشگاه‌های ورزشی پرداخته است. نتایج نشان‌دهنده نبود استانداردهای مشخص برای ثبت و ارزیابی منابع انسانی در حوزه ورزش هستند.

کتاب حسابداری سرمایه فکری و منابع انسانی با نگاه ویژه به صنعت ورزش ؛ نوشتۀ محسن هاشمی گهر و مژده منصوری در 239 صفحه، قطع وزیری و جلد شومیز در انتشارات کیومرث منتشر شده است. در حال حاضر آخرین چاپ این کتاب در فروشگاه‌های فیزیکی و اینترنتی کتاب درخشش در دسترس می‌باشد که با افزودن آن به سبد خرید و تکمیل فرایند سفارش، در اسرع وقت برای شما ارسال خواهد شد.