جورسازی تعبیر اقتصاددانان است درباره ی چگونگی رسیدن به چیزهای بی شماری که ما در زندگی انتخاب می کنیم و آن ها نیز باید ما را انتخاب کنند. آدم نمی تواند صرفا به دانشگاه ییل بگوید که قصد دارد برای تحصیل در آن دانشگاه نام نویسی کند، یا به گوگل خبر دهد که می خواهد آن جا کار کند. می بایست ییل نیز او را بپذیرد یا گوگل استخدامش کند. ییل یا گوگل نیز نمی توانند دستور دهند که چه کسی برای تحصیل یا کار نزد آن ها برود. همچنین، نه مرد و نه زن نمی توانند خیلی ساده فردی را برای همسری خود تعیین کنند. هر یک از آن ها باید در عین حال انتخاب شود. جورسازی، حتی اگر پیمانش را در آسمان ها بسته باشند، در بازار رخ می دهد؛ و سرآغاز بازار، همانند داستان های عاشقانه، اشتیاق است. بازار با گرد هم آوردن خریداران و فروشندگان، دانشجویان و استادان، کارجویان و کارفرمایان، و حتی گاه عشق جویان، به شکل گرفتن و برآورده شدن اشتیاق ها کمک می کند. تا این اواخر، اقتصاددانان اغلب از موضوع جورسازی به سرعت عبور می کردند... الوین راث، برای کارهایش در حوزه ی طراحی بازار، سال 2012 به همراه لوید شپلی جایزه ی نوبل اقتصاد گرفت.