نظریه سازمان به عنوان یک رشته پاره پاره یا به قول ففر، یک «زمین پوشیده از علف‌های هرز» که تنوع و گونه‌گونی نظریه‌ها در آن بیداد می‌کند به کدام سمت می‌رود یا باید برود؟ آیا نظریه سازمان هنوز باید مدیریت‌گرا و در خدمت قشر خاصی از مخاطبان ممکن باشد؟ در دنیایی که توزیع نابرابر ثروت و قدرت میان کشورها و حتی اقشار مختلف درون یک کشور وجود دارد، نقش نهادسازانه رشته نظریه سازمان چیست؟ آیا کماکان باید بر کارایی و بهره‌وری درون مرزهای سازمان و زیر بیرق مدیران و صاحبان ثروت اصرار ورزد یا مسیر دیگری را نیز می‌توان متصور بود؟ در این جلد، نویسندگان صاحب‌نام این حوزه، مسیر حرکت آینده کشتیای را که بر آن سوارند دیده‌بانی می‌کنند. فهرست: فصل نوزدهم: آینده نظریه سازمان: چشم‌‌اندازها و محدودیت‌‌ها فصل بیستم: مدیریت آینده‌‌های سازمان در دنیای متغیر قدرت/ دانش فصل بیست‌‌ویکم: آینده مطالعات سازمان: ورای مناقشه انتخاب‌ـ انطباق فصل بیست‌‌ودوم: در خانه از مریخ تا سومالی: واگویه مطالعات سازمان فصل بیست‌‌وسوم: دوران جدید، چالش‌‌های تازه: تأملاتی بر گذشته و آینده نظریه سازمان