کتاب در راستای تبیین و تشریح چیستی هوش مدیریتی و چگونگی ارتقاء آن در 5 فصل سازماندهی شده است. فصل اول کتاب ضمن ارائه تعریف ماری پارکر فالت از مدیریت به عنوان تعریف مبنایی کتاب برجنبه های مختلف تعریف تاکید کرده و هنر بودن در برابر علم بودن مدیریت را مورد بررسی قرار می دهد و در نهایت ضمن تشریح تفاوت ها میان روش های تجربی مورد بررسی استفاده در علم و روش های بالینی، رویکرد بالینی به مدیریت را معرفی می کند.

فصل دوم کتاب در ادامه فصل اول، بر ضرورت درک عناصر مطالعه هنر در رویکرد بالینی مدیریت به ویژه عنصر درک ذهن شاغل (هنرمند) تاکید دارد و نویسنده معتقد است که فهم کامل ساختار و عمل مدیریت، مستلزم درک تاریخچه فعالیت و رفتارهای مدیریتی است و در این راستا ۱۵ مولفه متمایز اقدامات مدیریتی را برای درک این تاریخچه و رویکردهای تاریخی اساسی به عمل مدیریتی معرفی و تبیین می کند.

فصل سوم کتاب، طبیعت کار مدیریتی را مورد بررسی قرار داده و بر ذهنی بودن یعنی چیزی که در ذهن مدیر اتفاق می افتد تأکید دارد. در همین راستا هوش عملیاتی و مدل آن را به عنوان مهمترین جنبه تبیین کننده هوش مدیریتی ارائه می کند. مدل هوش عملیاتی دربردارنده ۵ مؤلفه ۱- نقطه آغاز، ۲- نقطه پایانی، ۳- برنامه عمل، ۴- حالت پیش بینی و ۵- ارزشها و منابع محیطی/ زمینه ای است. در ادامه فصل باوجود درک ساده و آسان هوش عملیاتی، از آنجا که مبتنی بر رفتار است، دشواری های عملیاتی و اجرایی کردن آن گزارش می شود. در پایان براساس مدل هوش عملیاتی معرفی شده انواع حالات عملکردهای غیر هوشمندانه ارائه می شود.

فصل چهارم به توسعه شخصیت و ذهن مدیریتی اختصاص دارد. به منظور ارائه مبنایی برای درک هوش مدیریتی در حوزه کسب و کار ((نظریه خود)) را مورد بررسی قرار می دهد. بدین منظور ابعاد سه گانه مدل شخصیت انسان (نهاد، خود و فراخود) و کارکردهای هر یک از آنها تشریح می شود. در ادامه، باتوجه به غلبه هر یک از ابعاد شخصیت گونه های مختلف شخصیت های مدیریتی و ویژگی های آنها بیان می شود. در شخصیت سالم توازن و تعادل میان انواع خود وجود دارد و در این شخصیت سالم و خود سالم توانایی عملکرد هوشمندانه در حوزه فعالیت فرد امکان پذیر می شود. در پایان قوانین کارکرد خود (۱۰قانون) تشریح شده و قانون توسعه خود به عنوان مبنا و پایه توسعه شخصیت مدیریتی ارائه می شود.

فصل پنجم بر پویایی هوشمندی مدیریتی و ضرورت تجربه دنیای واقعی جهت ایجاد ظرفیت رفتار هوشمندانه در نقش مدیریتی تأکید دارد. در این راه در ابتدا مراحل رشد خود و هوش در انسان به صورت کلی تشریح می شود. مهمترین موضوع در توسعه و پویایی که در این فصل به آن اشاره می شود عمل ((جداسازی و اتصال)) به صورت مکرر است. در جداسازی و اتصال به صورت مکرر از الگوهای قدیمی رفتار یا تفکر جداشده و الگوهای جدید رفتار و تفکر مورد استفاده قرار می گیرند. این جداسازی و اتصال ماهیت پویایی هوشمندی را تبیین می کند. در پایان تکنیک هایی که توسط مدیران برای رسیدن به اهداف شغلی سازمانی و کمک به الگوهای توسعه ای مورد استفاده قرار می گیرد تشریح می شوند برخی از مهمترین تکنیک های مورد اشاره عبارتند از:1-تکنیک A-P-D: ورود - عملکرد - خروج؛ ۲- در معرض بودن؛ ۳- زیر دست مهم؛4-کارآزمودگی؛ و ۵-حمایت.

فصل ششم ضمن تاکید بر تجارب حاصله از کارکردن با مدیرانی که ((خوب)) یا ((بد)) شناخته می شوند به ارزیابی هوش مدیریتی و تبیین شاخص های متمایز کننده مدیر هوشمند و غیر هوشمند می پردازد. به عبارت دیگر این فصل در تلاش برای پاسخگویی به این سوال است که معیارهای ارزیابی اثربخشی مدیریت کدامند؟ در این فصل با مرور برخی از مهمترین معیارهای ارزیابی، چارچوب VRDS (ارزش ها، نقش، روش تصمیم گیری و سبک) بدین منظور معرفی می شود. در ادامه با تشریح تفاوت های رهبری و مدیریت بر مهارت های روشن بینی تاکید می شود و این تکنیک ها و مهارت ها در انتهای فصل معرفی می شوند.