در اوایل دوران مدرن، این متفکران لیبرال بودند که به مدارا اندیشیدند. سوال اصلی این است که آیا تفاوت‌های فردی، مذهبی، قومی، جنسی، جنسیتی و فرهنگی می‌توانند در یک جامعه با یکدیگر هم زیستی مسالمت آمیز داشته باشند؟ به یک معنا، تاریخ مدارا را می‌توان به عنوان تاریخ لیبرالیسم نیز دید. مفهوم مدارا در پاسخ لیبرالیسم به این سوال خاص چنان جایگاه ویژه ای دارد که مارک مرکر می‌گوید: «زیستن با مدارا، اظهار هویتی لیبرال است.» البته پاسخ واحدی به این پرسش وجود ندارد، بلکه پاسخ‌های مختلفی وجود دارد.

به عبارت دیگر در زمینه مدارا در بین لیبرال‌ها تنوع و گوناگونی وجود دارد. در این کتاب چهار پایه بر برجسته مورد بررسی قرار گرفته است: مدارا بر پایه شک گرایی، مدارا بر پایه احتیاط، مدارا بر پایه خودمختاری و مدارا بر پایه وجدان. علاوه بر این، رویکردهای مورد اشاره به صورت جداگانه از طریق آراء و آثار چهار متفکر لیبرال پیشرو، یعنی میشل دو مونتنی، جان لاک، جان استورات میل و پیر بل توضیح داده شده است.