مولف کتاب ادبیات و اقتصاد آزادی کوشیده است نشان دهد که داستان نویسان بزرگ جهان، از سروانتس تا توماس مان، زشتی ها و بی عدالتی های جهان را با استادی تمام نشان داده اند؛ اما تحلیل ادبی و فلسفی آثار ایشان نشان می دهد که ریشه این تباهی ها را اقتصاد آزاد یا رقابتی نمی دانسته اند، بلکه در این آثار نشان داده اند که دقیقا عکس این صادق است، یعنی چیرگی قدرت سیاسی بر بازار است که موجب فقر و تیره ورزی شده است نه جاری بودن سازوکارهای بازار. مطالعه این کتاب نشان می دهد هدف اولیه و بنیادی علم اقتصاد- دست کم از منظری که در این کتاب معرفی شده- آموزش مهارت های کسب پول نیست؛ بلکه تبیین فلسفه ای روشن در باب کنش های بشری و نشان دادن درونمایه های فلسفی و هنری کردارهای آدمی است که در داد و ستد و بازار متبلور و بازنموده می شود. چنین دانشی به زندگی انسان معنا می بخشد و عناصر مشروعیت بخشی به آزادی او را کشف می کند.