جان استوارت میل، متولد ۲۰ می ۱۸۰۶ . م در لندن، از متفکرین برجسته سده ی نوزدهم به شمار می‌آید. وی را از اندیشمندان سرآمد دوران مدرن دانسته اند. دوران حیات استوارت میل مقارن با آغاز دوران انقلاب صنعتی بوده، دوره ای که با دگرگون سازی ساختار اجتماعی - اقتصادی انگلستان، موجبات دگرگونی و تغییر نظام فکری - فلسفی آن کشور را نیز فراهم ساخت. در مقابل، استوارت میل نیز که فرزند زمانه خویش بود، با تعمق در مسائل، موضوعات و دگرگونی های پیرامون خویش و با تکیه بر استنتاجات حاصل از این رهگذر به رهنمون سازی جامعه به مرحله‌ای متعالی تر اهتمام ورزید. ساختار اندیشه‌های اصلی استوارت میل عمدتاً مبتنی بر تجربه گرایی، اصالت فایده و دموکراسی است. با این حال، مفهوم عدالت در هسته ی مرکزی نظریات وی جای دارد. وی در این راستا مفهوم «عدالت توزیعی» را مطرح می سازد که این مفهوم را در اصل از اندیشه‌های ارسطو برگرفته است. بر اساس این مفهوم، که میل آن را والاترین اصل عمومی عدالت اجتماعی می‌داند، نظام جامعه بایستی با تمامی افرادی که در مقیاسی برابر به جامعه خدمت نموده اند، رفتاری به یک اندازه نیکو داشته باشد.

در این اثری که پیش رو داریم، جان استوارت میل کوشیده است با قرار گرفتن در جایگاهی بی طرف و توأم ساختن استدلال‌های خود از منظر قضاوت گرانه نقائص و نارسایی های دو نظام سوسیالیزم و کاپیتالیزم را مورد بررسی قرار دهد. از همین روی است که وی را آشتی دهنده و میانجی مکاتب سیاسی لیبرالیسم و سوسیالیزم و برجسته ترین نماینده فکری «سوسیال لیبرالیسم» دانسته اند، همان گونه که در اثر حاضر نیز خواهیم دید، وی در خصوص تضادهای ساختاری نظام اقتصاد سرمایه داری، نه راهکارهای افراط گرایانه بلکه نوعی خط مشی اصلاح طلبانه را در پیش می گیرد، چرا که به زعم وی نارسایی‌های موجود در چارچوب نظام اقتصاد سرمایه داری از طریق انجام اصلاحات مرتفع خواهند گشت.

میل در تمامی دیگر آثار خود نیز همواره از انجام اصلاحات منظم و متوالی در نظام اقتصادی سرمایه داری حمایت نموده است. همان گونه که از عناوین فصول کتاب حاضر بر می آید، میل کار خود را از دریچه نگاه هواداران سوسیالیزم آغاز نموده است. او با استناد به آرا و انتقادات برجسته ترین متفکرین این مکتب علیه نظام سرمایه داری، گروه اول یعنی سوسیالیست‌ها را در جایگاه اپوزیسیون نشانده است. گروهی که با دست گذاشتن بر یک سری واقعیات موجود در نظام سرمایه داری و استنباط‌هایی بر این واقعیات علیه ساختار نظام سرمایه به اقامه دعوا می پردازند و تمامی تشکیلات و نهادهای نظام مسلط یعنی سرمایه داری را باطل دانسته و آن ها را در زمره ی دستگاه هایی اهریمنی به شمار می‌آورند که نیروی شر را به جامعه تزریق می‌کنند. در طی فصول این کتاب، میل ابتدا انتقادات مذکور را با تکیه بر نظرگاه‌های خود و سایر واقعیات مورد بررسی قرار می‌دهد گاهی بر آنها صحه می گذارد و گاهی آنها را صرفاً نوعی گزافه گویی می داند. پس از آن، میل با برشمردن دشواری هایی که در مسیر تحقق آمال و آرزوهای مکتب سوسیالیزم قرار دارد کتاب خود را به پایان می‌رساند.