چکیده کتاب

· تجارت آزاد، رفاه تمام افراد را بهبود می بخشد. مهمترین روش برای نیل به این نتیجه، توانمندسازی و ایجاد انگیزه جهت تخصصی سازی در تولید و همچنین تشویق به مکانیزاسیون و نوآوری است. هر چقدر که تخصصی سازی عمیق تر شده و مکانیزاسیون و نوآوری پیشرفت میکند تولید کالا و خدمات به ازای هر فرد افزایش می یابد.

· تولید اقتصادی کل همراه با افزایش تخصصی سازی بالا می رود؛ و زمانی که تجارت توسعه یابد به همراهش تخصصی سازی افزایش می یابد؛ و زمانی که اندازه ی بازارها رشد می کند تجارت گسترش می یابد.

· تخصصی سازی که بر اساس مزیت نسبی اتفاق می افتد، حتی اگر دارایی هر فرد را افزایش ندهد تولید اقتصادی کل را افزایش می دهد. زمانی که شرکای تجاری ما کارایی خود در تولید را بهبود می بخشند، همه ی ما سود می بریم.

· نه تجارت آزاد و نه حمایت از تولید داخلی در بلند مدت بر میزان اشتغال کل کشور تأثیری ندارد. خط مشی تجاری فقط بر نوع مشاغل رایج تأثیر می گذارد به ویژه، تجارت آزاد باعث از بین رفتن مشاغلی می شود که کشور در آنها معایب نسبی دارد و موجب کارآفرینی در صنایعی میشود که کشور در آنها مزیت نسبی دارد. و به همین ترتیب تأثیر حمایت از تولید داخلی بر مشاغل بر عکس است.

· تجارت، باعث کاهش مشاغل در اقتصاد کشور نمی شود زیرا واردات کشور مبدأ موجب میشود خارجی ها حتی خرید بیشتری برای صادرات از کشور مبدأ انجام دهد یا در کشور مبدأ سرمایه گذاری کنند- هر دوی این فعالیت ها مشاغلی ایجاد می کند تا جبرانی باشد برای مشاغلی که در اثر واردات از بین رفته اند.

· کسورات تجاری لزوماً نشانگر مشکلات اقتصادی و سیاسی نیستند. این کسورات در اثر اقدامات تجاری «ناعادلانه» از سوی دولت های خارجی صورت نمی گیرند، همچنین بازتاب دهنده ی کمبود ذخایر کشورهایی که اداره می کنند نیز نیستند و لزوماً بدهی شهروندان داخلی به کشورهای خارجی را افزایش نمی دهند.