مربیگری، دیدگاهی کل‌نگر از فرد دارد: کار، ارزش‌های شرکت، نیازهای شخصی و پیشرفت شغلی به‌گونه‌ای در کنار هم قرار می‌گیرند که هم‌افزایی کنند، نه ضدیت.
موضوع اصلی مربیگری ایجاد فضایی است که مُراجع بتواند در آن توانایی‌های بالقوه خود را به بالفعل تبدیل کند، نویسنده کتاب راهنمای مربیگری پیشرفته بر این اساس مدلی بر اساس سرواژه‌های کلمه فضا (SPACE) در زبان انگلیسی پدید آورده است و به زبان ساده فرایند مربیگری را توضیح داده است.

نویسنده کتاب راهنمای مربیگری پیشرفته در ابتدا موضوع خود و خودآگاهی را شکافته است چراکه اعتقاد دارد بدون شناخت مربی از خود، بین او و مُراجعانش تعارض به وجود خواهد آمد. در مرحله دوم به مکان فیزیکی یا مجازی جلسه مربیگری پرداخته است و به راهنمایی در مورد آن پرداخته تا جلساتی اثرگذارتر برگزار شود. توجه به مُراجع بخش سوم مدل است و راهنمایی‌های جهت حداکثر سازی آمادگی مربی جهت تمرکز بر مُراجع آورده شده است. در بخش چهارم سبک‌های مربیگری توضیح داده‌شده است و اینکه سبک مربیگری چگونه باید انتخاب شود. درنهایت هم اخلاقیات مربیگری توضیح داده‌شده است.

همچنین، به مدل‌های مفید زیادی ازجمله پنجره جو-هری، سبک‌های یادگیری، تست‌های شخصیت، چرخ زندگی، روش‌های پرسشگری، هوش محاوره‌ای، مباحثی از برنامه‌ریزی عصبی_ کلامی در این کتاب اشاره شده است که می‌تواند موجب اثرگذاری بیشتر مربیان شود.

نقطه درخشان کتاب راهنمای مربیگری پیشرفته، ایجاد رابطه مؤثر با مُراجع به کمک انتخاب سبک مربیگری مؤثر است. رعایت اخلاقیات حفظ اسرار و توجه به استانداردهای حرفه‌ای مربیگری موضوع دیگری است که نویسنده به آن پرداخته است. درنهایت هم مواردی نظیر توجه به حامیان و مربیگری درون‌سازمانی اشاره شده است. منابع تکمیلی برای مطالعه بیشتر هم توسط نویسنده معرفی شده است.