کتاب نظریه ی سازمان نوشته ی خانم ماری جو هچ نظریه پرداز آمریکایی مفاهیم کلیدی و موضوعات بحث انگیز نظریه ی سازمان را از سه منظر مدرن، نمادین - تفسیری و پس تمدرن مورد بحث قرار میدهد. )خانم هچ از واژه ی perspective که خود آن را معادل paradigm میداند برای تشریح دیدگا ههای مدرنیست، تفسیری پس تمدرن استفاده میکند

این کتاب وقتی از تدوین راهبرد صحبت میکند ضمن طرح بنیانهای مدل عقلایی طرح ریزی راهبردی (strategic planning) دیدگاههای مقابل آن یعنی راهبرد خودجوش( emergent strategy )، راهبرد به عنوان کنشی نمادین (strategy as symbolic action) و راهبرد به عنوان ابزار تحکم مدیران بر کارکنان از نگاه پس تمدرن را مطرح میکند. هیچ کدام از دیدگاههای مطرح شده در باب طرح ریزی راهبردی را تأیید نمی کند. ولی اگر کتاب مدیریت راهبردی نوشتة فرد دیوید را مطالعه کنید، درمییابید که بدون اینکه ذهن خواننده را مشوش کند به او القا میکند که مدل عقلایی طرح ریزی راهبردی بهترین مدل بوده و گام به گام به خواننده می آموزد چگونه راهبرد را تدوین کند و خواننده نیز به فکر فرو نمیرود که چگونه میتوان به ضرایب اهمیتی که خبرگان به نقاط قوت و ضعف م یدهند، اعتماد کرد. به خواننده نمیگوید، این نگاه، نگاه پوزیتیویستی است که حول آمار و ارقام دور میزند و پارادایم مدرنیستی خاستگاه آن است. ولی کتاب حاضر هم هی نگا هها را در مقابل هم به چالش میکشد. برای مثال، برعکس مدرنیستها که مدع یاند فناوری اطلاعات ابزار پیشرفت انسا نهاست، پست مدرنیستها استدلال میکنند که فناوری اطلاعات تحقق بخش زندان تمام دید ( panoptic vision) جرمی بنتام است که به جای واژه پارادایم توسط میشل فوکو باب شد. پس تمدرنیستها مدعی اند فناوری اطلاعات ابزار کنترل فکر و کنش کارکنان و شلاق تنبیه افرادی است که از دیدگا هها و هدفهای مدیریت عالی تبعیت نمیکنند. بنابراین تعامل دیدگاهها برای خواننده بسیار جذاب بوده و قوه ی اندیشه ی او را به جنب وجوش وا میدارد، زیرا وضع موجود انباشته های ذهنی دانشجویان را در هم میریزد